Bye bye New York

New York. Slenteren, fietsen, metro in metro uit, winkel in winkel uit, weer struinen door de stad, musea bezoeken, super leuk weerzien van Femke vd Academie, hamburgers eten in een diner, mensen mensen overal mensen ...  

New York is super. New York is druk. Het is geweldig om in New York te wonen even, zo op de Hudson en nu is het ook weer heel fijn om onderweg te zijn op de boot, rustig op het water. 

Er staat weinig wind. We motoren op het gemak langs Long Island naar boven. Geregeld vertrekken we 's nachts, vanwege de sterke stroming (soms 10 km/u) die we graag de goede kant op mee willen hebben. We varen van gratis mooring naar gratis ankerplek. Vandaag aangekomen in Niantic, Connecticut, alwaar we zeer hartelijk ontvangen zijn door de plaatselijke jachtclub.

Joyce, we hopen dat je een goeie terugreis hebt gehad en Martijn is vreselijk vervelend nu jij weer weg bent. 

New York is geweldig!

In the Big Apple

Het is vrijdagavond 19.00 uur.
Het is bladstil, de weerspiegeling op het water is prachtig. We hebben al een tijdje land in zicht en inmiddels zien we de skyline van New York. De zon gaat onder, de lucht kleurt prachtig, de motor tuft rustig door. De avond valt in, de lichtjes van alle wolkenkrabbers verschijnen aan de horizon. We varen onder een grote brug, Verrazano, door. Het is best ingewikkeld om de boeien tussen alle lampjes te ontdekken. Het vrijheidsbeeld komt in zicht, we varen er vlak langs. Wauw. Ik laat de tranen gaan. Vrijheid begint in je hoofd en ik denk aan m'n broer.
Manhattan by night, indrukwekkend. We varen de Hudson op, onderweg naar 79 Street Marina. We pikken een mooring op en om 1.00 uur toasten we op een relaxte aankomst in New York.

Windkracht 9

Iets later dan voorspeld, gaat het woensdagmiddag langzaamaan harder waaien. De golven bouwen ook op en zo wordt het steeds onrustiger op zee. We schommelen heen en weer door de voordewindse koers. Onze snelheid liegt er ook niet om. Schuimkoppen ontstaan om ons heen, evenals murenhoge golven. De Lola surft over de golven en af en toe slaat er eentje op dek. De windvaan houdt het niet meer en we moeten geregeld bijsturen. Gehuld in een zeiljas en zwemvest staat ofwel Maarten of ik, aangelijnd, achter op dek bij te sturen. Dan kijken we of het electrische stuursysteem de golven aankan. Ook niet. Maarten stuurt ons handmatig door de golven, de wind wakkert aan. Het is verradelijk weer.
Wanneer het donker wordt, is de wind ietsjes afgenomen en houdt de windvaan het weer. We wijken van onze koerslijn af en houden de wind strak van achter. Bijsturen doen we later wel. 's avonds gaat het weer flink hard waaien. De wind giert door het wand, de golven klinken imposant, slapen is lastig.
De volgende morgen is de wind iets afgenomen, wat zijn gunstige weerslag op de golven heeft. Om acht uur maak ik Maarten wakker. Hij heeft nog weinig geslapen. Toch komt hij zijn bed uit om de bomen neer te halen en de koers te verleggen. We willen zo lang mogelijk snelheid behouden, voordat de wind weg zal vallen.

Inmiddels is het donderdag- op vrijdagnacht en varen we op de motor. Vanavond na het eten hebben we van honderden(!) dolfijnen rond de boot kunnen genieten. We hebben ze nog nooit in zulke grote getalen om ons heen gehad. Hele scholen springen uit het water. Samen met de weerspiegeling van de oranje- rode zon in het inmiddels weer kabbelende iets wat nagolvende water, is het een prachtig schouwspel.
Nog 113 mijl te gaan tot aan New York.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Onderweg naar New York City

De nacht is donker. Bewolking, enkele sterren, geen maan te bekennen. Er is weinig wind, we varen op de motor. Wel staan het groot zeil en de genua uitgeboomd aan beide kanten, om het beetje wind wat we van achter krijgen mee te pakken. We varen ter hoogte van cape Hatteras, een beruchte kaap, 34'55.3 N / 75'41.9 W. Al eerder kwamen we langs kaap Look Out. Duidelijke naam. Piraat Blackbeard heeft vanwege de ondiepe wateren daar een van zijn schepen ooit verloren. Tijdje terug wel.
Morgen is er flinke wind voorspeld, tussen twee windstiltes in. Dan zouden we mijlen kunnen maken naar het Noorden. 18 Mei komt Joyce aan in New York, Martijn z'n vriendin, dus we gaan ervoor om dan in New York te zijn.
NYC. Een bijzondere bestemming.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Beaufort bevalt

Het is zondagavond 20.00 uur. Ties ligt heerlijk te slapen, Martijn is onze FOR SALE vlag aan het verven en Maarten bevestigt de zojuist gerepareerde huik om het grootzeil. Een muzikant speelt op de boulevard (op 50 meter afstand van de Lola) van Beaufort een lekker deuntje op zijn gitaar en de lucht voor me gloeit prachtig na van de heerlijke zon. Er liggen een tiental grote (soms belachelijk grote!) motorjachten om ons heen, veelal potsierlijk verlicht. Het weer is rustig, de avond koelt fijn af. De 18e eeuwse huizen van het dorp staan er in de avondschemer mooi bij.

Afgelopen weekend hebben we kunnen genieten van een muziekfestival in het dorp. Het is een relaxt dorp en de mensen zijn zeer vriendelijk. Vandaag konden we een auto lenen van de heren van het Dockhouse. Eigenlijk geven ze de auto enkel aan haven -dus betalende...!- gasten mee, voor ons maken ze een uitzondering. Ties z'n allerschattigste glimlach heeft er wellicht mee te maken. Martijn, Ties en ik doen grote boodschappen. Frisdrank, luiers, aardappels, yoghurtjes, bier, we laden de auto vol en sjouwen alles naar de bijboot, vanwaar we het naar de voor anker liggende Lola toevaren en alles weer in de luiken wegstoppen. Als dank geven we de havenmeesters onze laatste Mahi Mahi, waar ze zeer content mee zijn. Zo genieten ook zij mee van onze eerdere grote visvangst, evenals de helft van de boten hier in het ankergebied, waar we onze vis eerder aan hebben uitgedeeld.

Beaufort

Donderdag- op vrijdagnacht zijn we om 3.00 uur aangekomen in Beaufort. De ankerplek aanlopen in het donker was spannend, maar ging goed. Vrijdag hebben we het dorp wat verkend, behoorlijk wat mijlen te voet gemaakt. Later meer. Eerst bijslapen.

3 x raak

We varen ruime wind, het zonnetje is prettig en de golven zijn ook vriendelijk. Wat een heerlijke dag op zee.
Prrrrrrrrrrrrt, de hengel slaat aan! Al rond een uur of tien vangt Maarten een Dolphin fish, een prachtig fel geelgoudgroen gekleurde vis, ookwel Mai mai genaamd. Bovendien is het een smaakvolle vis en de maat is zeker goed voor twee maaltijden voor ons drieen. 's Middags heeft Maarten weer beet, eenzelfde vis. Nog voordat we kunnen besluiten om de hengels nu dan binnen te halen, hangt er een mannelijke Mai mai aan de andere lijn. Het is een joekel en hij geeft zich niet zomaar gewonnen. Maarten wint. De koelkast ligt nu bommetje vol met lekkere vis en bij hoge uitzondering wordt dit zelfs met een biertje op zee gevierd.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dobberen

Het is woensdag 8 mei 1.38 uur. We zitten op zee, onderweg van Sint Augustine naar Beaufort. Maandagochtend zijn we in alle vroegte vertrokken. Midden op de dag valt de wind al weg en voor het eerst kiezen we ervoor om op het water af te wachten, zonder de motor bij te zetten. Dobberen dus. Het water om ons heen wordt steeds vlakker en de buitentemperatuur steeds aangenamer. Ties krijgt een bad en we dobbelen wat. De vrachtschepen komen redelijk vlaklangs, we liggen gelukkig echt net buiten een vaarroute.
Maandagavond trekt de wind aan. We zijn veel met de zeilen bezig, want de wind is wisselvallig. "Dolfijnen!" Tot drie keer toe. Ze springen een enkele keer zelfs helemaal uit het water. Ook zwemt er een babydolfijn. Prachtig. Eerder hebben we ook al kwallen, meeuwen, een zwaluw, vliegen (!!!), gevangen vis (soort nog onbekend) en mogelijk een walvisrug in de verte gespot...
Vannacht lopen we voor het eerst met drie personen de wacht, wat ons ineens een heel luxe wachtschema geeft.

De boot glijdt gestaag door het water in deze maanloze, donkere nacht. Er staat een aangename doch zachte bries en toch lopen we zeven knopen. Sinds een paar uur zijn we in de golfstream terecht gekomen en neemt de zee ons als vanzelf mee.
Plankton ligt op in de golven, bliksem in de verte, het geluid van kabbelend water. Duizenden sterren aan de hemel, een vallende ster.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Storm

Oei oei wat een woei!
We liggen in de haven van Sint Augustine. Maandag zijn we hier met windstilte aangekomen. Veel dolfijnen gezien onderweg, geen walvissen. We liggen aan een mooring in een hele fijne haven.
Het weerzien met onze vrienden Pete & Kourtney is erg leuk. Sint Augustine is een prachtig oud stadje, de haven is heerlijk, de faciliteiten geweldig.
Woensdag hebben we Martijn opgepikt in Jacksonville, met een gehuurde auto. We hebben het super gezellig en zijn veelal doorweekt, want het weer is er niet beter op geworden. De Lola heeft een extra mooringlijn gekregen, we zijn met de Marina-taxi naar land gegaan en zitten nu wat op internet, terwijl de was draait.
Tijd voor lunch nu en de komende dagen is het wachten op mooier weer en vooral ook goeie (en iets minder) wind.