Impressie van Tenerife

(fotoalbum van maand drie staat op de site)

Feestje foto's en bijpraten

Cathelijne & co; we genieten na, wat een feestje!

Mam; de website is gemaakt en foto's zijn weer zichtbaar. 

Maike; fijn dat je weer goed en wel geland bent, hoe werden de Spaanse schoentjes ontvangen?
Chriz; waar blijft je blogtekst? :-)
Buurvrouw Verschuren; wat gezellig dat u de blog bij buurman Michiel komt bekijken!

Hier ligt de boot overhoop, want we zijn de salon aan het verbouwen. Maarten is aan 1 kant 

een lounge-bank aan het maken, waar hij tijdens overtochten -met zijn lange lijf- beter kan liggen, tevens gewoon een lekkere verruiming van boot en zitcomfort. Ondertussen zoek ik op dek weer naar ons roestduiveltje en werk dan ook meteen plekjes bij. Na een dag hard werken nemen we een duik ik zee, spoelen ons af met zoet water en drogen dan op in de middagzon. 

Laatste bezoek uitgezwaaid

Het is duidelijk dat we het druk hebben, niet eens tijd om het blog bij te werken...

We hebben het heerlijk gehad! Dag gezeild met elkaar, veel met elkaar gegeten en een klein glaasje gedronken, heerlijk gebabbeld en genoten. Het was echt een cadeautje dat we met acht vrienden bij elkaar waren op Tenerife -mooier eiland dan gedacht ook trouwens-. En nu? Bijkomen en ook weer fijn samen zijn.  

Genaker in zee.

Maandagochtend zijn we na twee volle dagen en nachten op zee aangekomen in Santa Cruz, Tenerife. Windkracht 4 (dag 1), 5 a 6 (dag 2) was prima. De golven waren ons de eerste dag goed gezind, dag twee lagen we echter behoorlijk te shaken. Golven tegelijkertijd van zowel opzij als schuin van achter, waren de boosdoeners. Ook kregen we hierdoor geregeld een zoute douche over ons heen. Hoge golven ook. Maike verwoorde mooi dat ze zich nu letterlijk een beeld kan vormen bij "een muur van golven" (en was in het geheel niet bang!). De boot kan de zee goed hebben en danst alle kanten op of anders gezegd, ploegt zich een baan door het water. Terwijl we relaxt de staten van Amerika aan het doornemen waren, zag ik ons genaker (150 m2) in het water vallen (!?!). Actie! Snel de bazaan (kleine zeil acher) naar beneden gehaald, zodat we nu geen zeil meer voerden. Zo lagen we al snel te dobberen, wat dan het meest veilig is. Motor aangezet, doch geen gas gegeven, want waar was onze genaker gebleven? Misschien wel bij de motor en je wilt niet dat je zeil in je schroef terecht komt. Opgeslokt in zee, bleek gelukkig de onderste bevestiging van het zeil aan de boot nog in tact. Maar zo'n groot zeil binnenhalen op zee is nog niet zo makkelijk. Rustig aan met al onze kracht het zeil binnengehaald. De genaker zit in een hoes, waarvan het laatste deel vol zeewater zat. Met behulp van de lier ook dit laatste deel op de boot getakeld. De genaker was zeiknat, maar nog geheel intact. De lijn bleek gebroken te zijn, wat zijn vrije val verklaarde. Vervolgens de zeilen gehesen en rustig verder gevaren.     

Hoe is het nou?

Dag 1 was iedereen fris en fruitig aan boord. Dag twee had Maarten helaas toch weer last van zeeziekte en lag dus veel op bed. Zodra hij ligt gaat het goed. Zeeziekte is een evenwichtsstoornis en als je plat ligt, hoeft je lichaam geen evenwicht te zoeken, dus gaat het goed. Gezellig en handig is dat liggen niet, ziek zijn is gewoon balen. Wat ook balen is, is dat ik nog lang geen perfecte zeiler ben. Mag dan prima de wacht kunnen houden, navigeren gaat prima, ben niet ziek en niet bang, doch een genaker zelfstandig hijsen is nog een zee te hoog. Natuurlijk leer ik ontzettend veel, maar lang niet snel genoeg naar m'n zin. Ook moeten handelingen soms -vaak!- gewoon vlot gebeuren en die snelheid zit er bij mij nog lang niet altijd in. Dus plan de campagne is --> Droog oefenen met zeilen zetten in mijn geval, zodat ik straks ook blind de goeie kleur lijn kan pakken(?!).  En die zeeziekte... die heffen we op, hebben we besloten! Al hebben we de sleutel hiervoor nog niet gevonden :-)  

Kikker op de kant

 Maarten heeft dinsdag een aanvaring gehad met een beugel op de steiger (heet kikker in zeilland) en heeft hierbij zijn 4e teentje gebroken of gespleten. Pijnlijk! Twee tenen bij elkaar gebonden, pijnstillers erin en koelen maar. Hij kan er nog wel op lopen, maar niet zo makkelijk. Nu zouden we hier toch een tijdje blijven, dus hij wordt als een prins op de erwt behandeld door de hofmeesteres en haar dienaar. Er komen deze week zes vrienden op bezoek. Biertje drinken en babbelen zal wel goed komen. 

In de haven van Madeira

Gisteren een prachtige zeiltocht gehad naar Madeira. Om ons voor te bereiden op de passaatwinden straks, hebben we nieuwe ruime wind zeilvoering uitgetest. (Gennaker voor, plus licht-weer-fok gehesen tussen de grote- en bazaansmanst). Met succes! 

Ankeren net buiten de haven in Funchal mag wel, maar wil je niet. Je ligt dan de hele tijd op de oceaangolven te schommelen. Dus we willen de haven in. Er ligt een catamaran IN de haveningang. We roepen hem op met de marifoon, ..... ze blijken net passagiers aan wal gezet te hebben en varen voor ons even achteruit. Wij kunnen er nu door. Havenpersoneel dirigeert ons naast een Spaanse boot te gaan liggen, maar de schipper is het daar niet mee eens. Ok, hij wil wel naar voren gaan, is alleen erg onhandig, dus dit lijkt een uur te duren. Ondertussen heeft de catamaran ((25 meter lang, 15 meter breed) weer achter ons aangelegd om zijn boot schoon te spuiten. We moeten Lola dus op zijn plek houden en dat gaat niet zo makkelijk als bij een auto! De boegschroef (kun je makkelijk boot mee naar links of rechts sturen) komt nu erg van pas. Hij trekt wel de hele vooraccu's leeg, maar ala. De Spanjaard bakt er echt niets van. Wij leggen Lola tijdelijk naast een andere -houten- boot (voor de catamaran), de enige optie om wat rustiger af te kunnen wachten. Maarten gaat even bij de Spanjaard kijken en als we eindelijk (!) genoeg ruimte hebben, piepen we de Lola tussen de houten boot en de Spanjaard. Inparkeren met een boot is best spannend. 

Heerlijk zes (!) uur wandelen

Porto Santo

Daar zijn we weer. Na vijf dagen varen op zee, zijn we veilig en wel in Porto Santo aangekomen, naast Madeira.  SSB deed het niet, dus ik kon onderweg helaas geen berichten sturen. Het Marokko-plan is omgegooid na het uitvinden van met name de hoge havengelden daar (€60,- pn!). Maike heeft de status van ere-bemanningslid gekregen, zo goed ging het. Maarten was van de vijf dagen weer 3,5 dag ziek, dat was balen. Al hadden we het wel verwacht na bijna drie weken veel op het vaste land zijn, dan raak je toch uitgeslingerd. 

Verder hele verschillende zeeën gehad, qua golfslag en daarmee deining. De windvaan deed het de hele reis goed, dat is echt super! Maarten heeft het blad die de wind opvangt vergroot en ook nog tips van Tom (boot Tinto) gekregen (Dankjewel Tom!). De windvaan verbruikt geen stroom en maakt geen herrie en houdt de boot op koers. Echt een verbetering bij lange overtochten, zo raken we steeds meer bedreven. 

Maike heeft zich de hele weg goed gevoeld en kon dus ook fijn wacht lopen, da's best een luxe als je gewend bent het met zijn tweeën te doen. Bijzonder om met zijn drieën de oversteek te maken. Gisteravond aangekomen en ik moet nog wel bijkomen van de reis. Na een overtocht zijn we echt goed moe. Het is nu wat bewolkt hier, dus heerlijk weer om een lange wandeling te maken. Zin in.

Botsing -terwijl wij stil lagen...-

Wij lagen netjes aan de steiger, twee aan twee, naast boot Bo van Ronne & Bouke (zeilvrienden). Dan komt er een boot die voor ons wil gaan liggen. Op het laatste moment ziet deze schipper dat je daar niet mag aanleggen vanwege taxibootjes. Hij gaat twijfelen, neemt even gas terug. Hij raakt uit koers, de stroom duwt hem vlot richting ons en hij geeft snel gas bij (!?!), richting steiger en richting ons . Op zijn minst onhandig van deze Fransman. Ik zie hem op de voorkant van onze boot inrammen en vervolgens ook tegen die van de Bo. Help! Het is mazzel dat we een zeer stevige -zelfgelaste- boegspriet hebben en ook boot Bo is stevig. Doordat hij gas bij geeft botst hij met zijn neus tegen de steiger aan en komt daar twee meter het water uit. Tevens legt hij zichzelf daarmee nog steviger tegen ons (en onze railing!!) aan. Ronne en Maarten nemen de leiding over, want de schipper verliest het overzicht. De harde stroming blijft hem tegen ons aanduwen en dit alles terwijl het hard regent. Loskomen is nog niet zo makkelijk. We halen lijnen uit de boot, leggen een anker uit en uiteindelijk lukt het ons met elkaar om de boot aan te leggen. Er moet een paar keer flink geschreeuwd worden dat de Fransman vooral niets meer moet doenen dan komt het goed. Dit was vrijdagavond.

We verven het wel weer bij, maar het was wel echt even schrikken. Lang leve de stevigheid van onze boot. Het goede nieuws is dat het rolfoksysteem gearriveerd is en alles weer gemaakt is. Dat is echt super! Nu gaan we weer naar de wind kijken en concrete plannen maken. Ondertussen is het een gezellige boel met Maike aan boord, Ronne en Bouke & kinderen naast ons enTom & Thea van catamaran Tinto in de buurt.

     

Regelfrustraties

Spullen onderweg bestellen en regelen is lastig. Bedrijven zijn nog op vakantie of reageren gewoon sowieso sloom. Zo is onze Ereader kapot (al na een maand!!!) en ik probeer op afstand te organiseren dat deze gerepareerd terug mee kan komen met vrienden van ons die eind september komen. IJdele hoop wellicht...ga het toch proberen. Ach, dit onderdeel is ook minder belangrijk dan het rolfoksysteem waar we nu op wachten. Als het goed is komt dit morgen aan in Porto (noord Portugal), waarschijnlijk gaan we dit onderdeel dan zelf per trein of vliegtuig -net wat goedkoper is- ophalen. Dan zijn we in ieder geval zeker dat het niet weer ergens bij de post blijft hangen. Tja, per boot reizen betekent steeds opnieuw onderdelen nodig hebben en als je reizende bent moet je postadressen organiseren. Dat hoort erbij en is vaak ook een leuke sport en soms niet. Even mopperen is wel fijn. Het kan ook niet iedere dag feest zijn.
ps. Nieuw fotoalbum van 2e maand op de site.