Samen zijn.

Pap en mam zijn er alweer een week. Het is heerlijk dat ze er zijn. Dat we 'gewoon' samen zijn. We lachen en we huilen samen. Mama heeft afasie overgehouden aan haar herseninfarct een half jaar geleden, wat betekent dat ze moeilijk uit haar woorden komt. Bijkletsen kan niet meer zoals dat vroeger kon. "Alles is anders," zoals ze zelf zegt. En zo is het. Extra dapper dus dat mijn ouders hier naartoe gekomen zijn en ook extra fijn om elkaar te kunnen vasthouden.

Het zwembad bij het appartement van mijn ouders zorgt voor heerlijke verkoeling. Ook Ties heeft daarin voor het eerst gebadderd, dat was natuurlijk feest. Maarten heeft een auto voor pa en ma geregeld, van vrienden hier. Na een klusdag deden ook de elektrische ramen het weer en nu rijden mijn ouders er vrolijk en cool in rond. Lang leve de airconditioning.
De flamingo's zijn gespot, evenals de zoutpannen en de slavenhuisjes. Tevens hebben we een safari tour gemaakt door 'ezel-land' en als hoogtepunt van de week hebben paps en mams vanmorgen gevaren op een gekke boot, Aquaspace, vanwaaruit je het zee-leven kunt bekijken door de glazen kiel, zonder natte voeten te halen. Nou ja, hoogtepunt...Nee, het grootste genot bestaat uit de kleinste dingen, zoals oma die Ties in bad doet of opa die Ties op zijn schouder heeft om te zorgen dat hij een boertje kan laten. Mooi toch.