Op donderdag de 30ste januari arriveren we op Manjack. Aude ziet ons ankeren en herkent de Lola. Op de VHF begroeten elkaar vast enthousiast. We zijn met uitzonderlijk slecht weer -voor hier- gekomen. Harde en koude wind. Maarten gaat gedag-zoenen en Aude speelt over de VHF een welkomsliedje voor Ties. Vandaag gaat de wind naar het noorden draaien. We zijn aan boord als dat gebeurd en het is ongelooflijk hoe snel hij draait. We liggen nu goed beschut en gaan met elkaar, via boot Jazz, naar de wal. Benen strekken.
Op het strand staan wat mensen. Er liggen een viertal boten en we ontmoeten het grootste deel van de bewoners al meteen hier. Sommigen wonen hier een paar maanden in het jaar, anderen al een jaar. Bill woont op het eiland en als Maarten zijn zakmes meteen repareert, stopt hij Maart meteen een biertje in zijn handen. Welkom op Manjack. We krijgen een snelle rondleiding en ontmoeten in de prachtige tuin Bill's wederhelft, Leslie. Zij heeft net chocolade-fruit geplukt en als ik even later een vogeltje uit mijn hand laat eten bij hen op de veranda, krijg ik deze hemelse modder meteen onder mijn neus geduwd om te proeven. Hun huis is ongelooflijk mooi, evenals de tuin en allemaal zelf gebouwd. Ieder jaar opnieuw moet er weer veel opgebouwd worden, want hier komt ieder jaar wel storm over in meer of mindere mate. Bijzonder gastvrije mensen en in deze baai helpt iedereen elkaar sowieso met alles.
Al gauw vertellen we dat we op zoek zijn naar een nieuwe giek.
"Oh," reageert Bill, "er ligt een wrak 15 mijl verderop, ook 45 voet lang, daar zit nog een giek op, dus..."
Inmiddels zijn we vijf dagen verder en hebben drie dagen met z'n zessen op de Lola vertoefd. Aude & Jeremy en haar broer en diens vriendin. We eten wederom zelf gevangen vis en kreeft. Aude en Jeremy doen dat hier al een jaar lang. Het is een te gekke manier van leven. De afwas gebeurd met zout water en droogt op in de zon aan dek. Het is vol en gezellig op de boot. Tevens heb ik vaker m'n handen vrij met al die 'babyzitters' om me heen. Da's ook heerlijk! De heren zwemmen met de haai die we onderweg tegenkomen, we snorkelen, sprokkelen hout op het eiland voor een kampvuur op het strand en slapen 's nachts zoet van alle activiteiten en de rum.
En de giek? Die hebben we! Na een jaar overal rondgekeken te hebben, de laatste waren in het Spaanse water in Curacao en een wrak in de haven van Santiago de Cuba, vinden we hier in the middle off nowhere een nieuwe giek. Ongelooflijk.
Bill noemt dit 'The Centre Off The Universe." Als je iets echt heel graag wilt en/of nodig hebt, dan komt het naar je toe op het eiland Manjack; Manjack Magic.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten