Orkaan Isaac

Er zijn 10 tot max. 15 knopen wind voorspeld. We gaan naar Curacao, desnoods op de motor. Tenminste...dat is wat we vooraf tegen elkaar zeggen.

Vrijdagochtend om 8.30 varen we weg. Er staat een -ongebruikelijke- Zuiderwind. Er was Zuid-West voorspeld, echter tot zover geen vuiltje aan de lucht. Wel veel wolken en een pittige golfslag. Al gauw blijkt ook dat er meer wind staat dan gedacht. Maarten brengt twee riffen in het grootzeil aan, er staat al 25 knopen wind. Ties ligt heerlijk te slapen, dus ik heb mijn handen vrij om de boot in de wind te sturen, zodat Maarten het zeil kan hijsen. We zijn weer een zeilend team, da's lang geleden! We zetten de fok ook bij en varen met het gangboord in het water, met een snelheid van zeven knopen. Niks varen op de motor; zeilen! De Lola baant zich een weg door het water. De golven komen van opzij, we varen aan de wind welke al gauw toeneemt tot 30 en dan al 35 knopen. Een weersvoorspelling kan er wel eens een beetje naast zitten, maar dit is een erg grote afwijking van de voorspelling. Langzaamaan krijgt bijna iedereen -Maike, Marieke en Rob- ook last van zeeziekte, in meer of mindere mate en de wind lijkt nog meer toe te nemen. 

Na tien mijl gevaren te hebben, besluiten Maarten en ik om naar Bonaire terug te keren.
Om 14.00 uur liggen we weer veilig in de haven waar een heleboel schepen binnen komen om te schuilen voor de harde wind. Dat we de goede beslissing hebben genomen blijkt de volgende dag als we horen dat er vissers op zee zijn geweest die alles aan dek kwijt zijn door de storm.
Orkaan isaac blijkt uitstulpingen te hebben die ze niet zo goed kunnen voorspellen.

En Ties? die deed het allemaal fantasTies.