zaterdag 26 mei 2012

Blijven op Bonaire

Een half jaar gaan we hier zijn. Langzaam dringt tot mij door dat we hier een kindje gaan krijgen, dat we hier even gaan wonen en werken. Een geheel nieuwe fase na een jaar gereisd te hebben.

We hebben mazzel met de havenplek. Eigenlijk waren alle havens vol. Er zijn blijkbaar veel bootmensen die bedacht hebben dit stormseizoen in Bonaire te willen zijn, net als wij. Het is ons echter gelukt om in ieder geval met drie Nederlandse boten naast elkaar in de haven te liggen. Onze buurboten de 'Tahira' en de 'Dikke Druif' zijn straks een tijdje onbewoond. Maarten gaat dan voor deze boten zorgen en ook wat klussen. Onze Lola ligt ernaast, waar ook aan gewerkt moet worden. Ideaal.
De haven ligt op vijf minuten fietsen van ons huisje. Er wordt hier weinig gefietst, maar wij vinden dat juist heerlijk. Dan vang je veel wind, want potdorie wat is het hier warm. De afgelopen week hebben we dan ook zeer zeer slecht geslapen. Muggen en hitte zijn een slechte slaapcombinatie. Wat een feest dan ook om sinds gisteravond in ons huisje te kunnen!

Ik zit dit bericht te tikken na een nacht in een echt bed, onder de airco geslapen te hebben, mmm. De nacht ervoor op de Lola, wist ik werkelijk niet meer hoe je dat doet, slapen... en vannacht is het hier gelukt. Het huisje is heerlijk, sommige luxe dingen zijn we niet meer gewend en waarderen we nu extra.  Om een beeld te schetsen:
* Een wc die je met 1 druk op de knop doorspoelt...(ipv pompen pompen pompen)
* Een (grote!) koelkast, met een deur, waardoor je kunt zien wat je in huis hebt...(ipv een bak waarin je moet graven)
* Een douche waar je in je nakie onder kunt en zo lang als je wilt! (ipv zuinig doen met water en douchen in bikini buiten)
* Er staan stoelen! (met dat grote lijf van mij nu, echt een genot)
* Het bed dus: groot! airco! mugvrije kamer!
* Een wasmachine. (na een jaar handwasjes doen, toch echt heerlijk.
En tot slot...een huis waar je gewoon in- en uit kunt lopen. Onze Lola ligt namelijk met de punt naar de kant, waardoor je op de boegspriet omhoog moet klimmen. Dat gaat nog maar net met Pietje in m'n buik.

Kortom: Het huisje is een genot.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten