"Is het niet wat veel, al dat bezoek?"
Veelgestelde vraag. Ja, natuurlijk was het veel. Sterker nog. Gisteravond hebben we voor het eerst samen op de boot gegeten sinds anderhalve maand!? Pas als ik voor ons saampies sta te koken, merk ik hoe zeer ik zin had in weer 'gewoon samen, thuis op de Lola zijn'. Dus ja, het was veel. Veel genieten, veel kletsen, veel bijzondere momenten, veel delen, veel ... gewoon veel. Dus ja, we zijn uit ons 'gewone doen' geraakt. De 2,5 maand ervoor hadden we toch een systeem opgebouwd, een ritme, wat we even kwijt zijn. Ook staat door het klusproject in de salon -M: "Lekker om me ff te focussen"- de hele boot op zijn kop. Een aantal voorraadkastjes zijn opgedoekt tbv de nieuwe bank en dus moeten we alles opnieuw indelen. Op dit moment is het gehele 'wat ligt waar-systeem' dan ook in de war.
M: "Je bent niet helemaal in je element he?" "Nou schat, ik vind het allemaal een beetje veel."
Tevreden klap ik na dit schrijven mijn laptop dicht en ga bij Maarten kijken, hij zit op de steiger langs de boot te vissen. Beet! Van schrik deins ik achteruit en struikel al giechelend bijna over onze vouwfietsen. Koelbloedig snijdt Maarten zijn kop eraf. Morgen eten we samen zelfgevangen vis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten