Na twee weken in Nederland te zijn geweest, vlieg ik morgen weer terug naar huis, naar de Lola. Met een tas vol met babykleertjes & -cadeautjes, een teveel aan paaseieren achter m'n kiezen, schor van het bijkletsen en met spierpijn van het knuffelen, stap ik straks in het vliegtuig. Zoals verwacht is de tijd omgevlogen. Naarmate de weken vorderden, ben ik hier weer steeds sneller gaan lopen. De Caribische relaxtheid verdwijnt ongemerkt en vliegensvlug, als sneeuw voor de zon.Ook weer prima, want hier krijg je het lekker warm van doorlopen, terwijl ik straks in de Carieb juist weer rustig aan moet doen om een aangename lichaamstemperatuur te behouden. M'n dikke babybuik moet er wel aan wennen en protesteert soms stilzwijgend door wat harder te worden. Zoals dat gaat.
Het besef dat we werkelijk naar een andere wereld zijn gevaren, is weer vergroot, ook al was ik dat niet vergeten.
Mijn moeder herstelt met kleine stapjes vooruit. Ze heeft nog een lange weg in het revalideren te gaan en ik ben niet in de buurt om haar & de familie bij te staan. Dat is moeilijk en maakt het lastig om morgen weg te gaan. Tegelijkertijd heb ik ook zin om naar huis te gaan na deze logeerpartijen. Thuis is op de boot, op de Lola bij Maarten & Miss Luna.
Maarten heeft dit weekend een succesvolle kreeftenjacht georganiseerd op Barbuda, wat zowel sportief als culinair een feestje was. Iets later dan gepland -vanwege een te harde wind- zijn de boten Bo, Tahira & Lola afgelopen maandag terug naar Antigua gevaren.
Komende week is er een groot zeilevenement op Antigua, met dit weekend de Classic Races. Ik val dus met mijn neus in de boter...eerst maar eens thuiskomen morgenavond & samen bijpraten.
ps Hollandse foto's van afgelopen week; de koeien van m'n broer en de weilanden rondom het huis van mijn ouders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten