Nee, er is geen tijd om de boot vandaag uit het water te halen. Shit. Jawel, het lukt toch, wanneer we vriendelijk wat druk uitoefenen en een fles rum beloven.
Met een grote tractor wordt de boot op een oplader gezet. Maarten zwemt met zijn snorkel in het -ontzettend vieze! haven- water, om te kijken of ze de boot niet zullen oppakken bij de dieptemeter. Dan zouden ze die namelijk meteen kapot drukken. Alles gaat goed. Ties staat ondertussen onder een blauwe palmboom (iemand heeft heel enthousiast zijn boot hier blauw staan spuiten...) en geniet van alle actie om hem heen.
Dan staat de boot op de kant en wordt hij afgespoten, om vervolgens op een bok gezet te worden. Maarten gaat, zodra het kan weer verder aan de slag, terwijl Daan & Ties in de auto van hot naar her rijden voor avondeten, een schuurmachine, een rolstelling en verf-benodigdheden. Vrijdag is een topdag en lukt alles, zo lijkt het.
Zaterdag is het tegenovergestelde. De slijptol gaat kapot, de gehuurde schuurmachine doet het slecht en Ties kan alleen maar huilen in de auto. Het schiet allemaal niet op. Maarten koopt uiteindelijk een schuurmachine, want op heel Curacao kunnen we geen goeie lenen danwel huren. Hij werkt door tot het donker wordt, waardoor hij aan het eind van de dag toch nog veel heeft gedaan.
De volgende dag vertrekt Maarten in alle vroegte weer richting boot, om in de fijne ochtendtemperatuur zoden aan de dijk te zetten. Daan & Ties slapen uit en hebben een dag in ons heerlijke huisje. Zo is het alweer ruim een week geleden dat we naar Curacao kwamen varen en vliegen de dagen voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten