Hotseklots zeilverslag

Het schip in de Efteling is er niets bij! En ik heb trouwens een hekel aan die attractie.
We hebben Sint Lucia verlaten en zijn naar Martinique gevaren. Er wordt gewaarschuwd voor de hoge golven en harde wind ten noorden van Sint Lucia. Geheel terecht zo blijkt. We varen maandag om 12.00 uur samen met de Tahira uit. We zeilen met een gereefd groot zeil en op de fok, de motor staat ook bij om snelheid te bewaren. We zeilen aan de wind en hebben forse golven van schuin opzij. De ene keer glijden we over een golf heen, de volgende keer duiken we erin of eruit. We worden zeiknat. Dan valt na een uur plots de motor uit. Shit. De motor staat droog en Maarten kan niet ontdekken wat er aan de hand is. We besluiten om te draaien. We maken een gecontroleerde gijp en mijn taak is de fok in te draaien. Terwijl ik dat doe, schieten de fokkeschoten beiden naar voren, ze klapperen in de wind en al gauw zitten ze voor op de boot in de knoop. Dom! Nu moet ik naar voren om het euvel op te lossen. Ik loop te klunzen en vergeet de schoten door de blokjes te doen. Ondertussen verliezen we snelheid en dat alles nog steeds in diezelfde wind en golven. Ik aan het roer, Maarten naar voren. Hij herstelt het en dan kunnen we zeilend naar St. Lucia terug.
Ankeren onder zeil terwijl er veel boten liggen valt ook niet mee. We willen graag ankeren aan hoger wal. Daarvoor moeten we overstag. Na drie keer succesvol overstag te zijn gegaan, lukt het een vierde keer niet. We maken te weinig snelheid om het voor elkaar te krijgen. Hoe hard ik ook aan de lieren draai, het lukt niet om de fok de goede kant op te krijgen. We gaan toch voor anker, in de hoop dat die in een keer goede grond zal pakken. Ik leg de boot in de wind, terwijl Maarten het groot zeil laat zakken en vervolgens snel het anker laat vallen. Over het algemeen pakt het anker meteen goed, gelukkig nu ook. Pfff, we liggen weer. De motor nakijken.
We hebben getankt voordat we vertrokken. Staan de afsluiters niet goed? Nee, die staan goed. Maarten besluit de dieselleiding door te blazen. Dat helpt. Waarschijnlijk heeft de dieselpomp, die in één minuut wel 200 liter eruit spoot, wat verf los gespoten, waardoor de toevoer-leiding verstopt is komen te zitten. De motor draait en blijft het doen. Inmiddels is het 14.30 uur. Dan komen we in het donker aan. We kunnen een baai eerder dan gepland voor anker, die is goed aan te lopen in het donker. We besluiten te gaan, dan hebben we dat rotstuk maar gehad.
De wind en golven zijn nog niet afgenomen, maar de motor blijft het doen. Balen dat Maarten door het ruige weer ziek wordt. Ik draag sinds lange tijd weer eens m'n zeilbroek, want door de nattigheid van de golven krijg ik het anders koud. Om 19.30 komen we aan in de baai van Sint Anna. We worden bij binnenkomst opgeroepen door Brian van de boot La Goelle.
B: "Honger?"
D: "Ja!"
B: "Mooi, want we hebben pizza en taart."
Merlijn is drie geworden en dus is het feest op de La Goelle. George van de boot Zsa Zsa komt ons ophalen, meteen nadat ons anker gevallen is. Opruimen doen we morgen. Wat een heerlijk ontvangst na zo'n pruttocht!