Cuba

Praktisch
Ons blog is een beetje een chaos. Onze sailmail stond op de verkeerde datum, waardoor het lijkt dat wij al in 2013 leven. Verder hebben we afgelopen week eventjes internet gevonden, maar leek ons blog vervolgens toch niet bijgewerkt te zijn. Het is nu zondagnacht 30 december. Internet is zeer schaars in Cuba, dus ons blog blijft een beetje aanmodderen deze weken. Dat hoort bij de charme van Cuba.

Santiago de Cuba
We zijn een week in Santiago de Cuba. Wat een stad. Het is onze kennismaking met Cuba, we vinden het geweldig. Het paard & wagen op de 'snelweg', de oldtimers, de aardige mensen, de fietsverkopers met hun waren, de kinderen die met vliegers in de straten spelen, de muziek, het straatleven 's avonds als de hete zon verdwenen is. Wat een bijzonder land. Verstoken van internet, supermarkten en andere Westerse geneugten, gaan we op in deze totaal andere cultuur. De mensen zijn arm en hebben weinig spullen. Iedereen vraagt of we dingen over hebben. Shampoo, waspoeder, kleding, het maakt niet uit wat. We zijn onder de indruk van deze samenleving, die we niet in een paar weken zullen gaan snappen, maar misschien wel wat beter zullen leren kennen.
We maken zelf ook kennis met de vele regels die het land kent. Toen we aankwamen, zaterdag de 22ste, mochten we niet aan land. Eerst moesten er wel 15 mensen en twee drugshonden alles aan boord komen controleren. Iedereen even vriendelijk en inefficient. Het was een bijzonder circus, welke begon met een arts die ons gezond moest verklaren. Na een halve dag wachten op deze arts, zijn we vervolgens een halve dag bezig om al deze mensen van de juiste informatie te voorzien. Allemaal geen probleem, we laten het over ons heenkomen.
In de haven hebben we een kleine reunie gehad, met boot Bo, de Dikke Druif, de Tahira waar we steeds mee op varen en onszelf. We hebben met elkaar kerst gevierd om het gemis van familie te compenseren. Een restaurante particulare was daarvoor een mooie ambiance.

Weer onderweg
In de haven hebben we vlak voor vertrek nog net even kunnen douchen, er was zowaar weer wat water. Verder is het gelukt om diesel te kopen. Deze moest in jerrycans naar de haven gebracht worden. Beetje bij beetje, want er waren geen jerrycans genoeg. Het lijkt erop dat alles wel te organiseren is in dit land, als je maar geen haast hebt (en wel geld hebt). Het verlaten van de haven, en daarvoor weer de juiste stempels en papieren ontvangen, nam ook weer een halve dag in beslag. Ook lijkt het erop dat we lang niet overal aan land mogen, wat het ons hele reisschema in de war gooit. We zijn het niet gewend zo aan banden gelegd te worden en wat wij nu ervaren is natuurlijk maar een fractie van hoe het voor de Cubanen zelf moet zijn. Afijn, wordt vervolgd.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com