Na vier dagen Sao Nicolau zijn we doorgevaren naar Sao Vincente. Het was een dagtocht met veel wind en vervelende, korte golven. Geen plezierig tochtje, maar ja, dat hoort er immers soms bij. We zijn weer goed aangekomen in Mindelo, de hoofdstad. Het weer is hier grauw en de wind is hard, het lijkt op Engeland toen we daar waren! Het is een tijd geleden dat we prutweer hadden. Wat raak je toch snel gewend aan altijd een zonnetje en hooguit wat bewolking zo nu en dan.
Mindelo is een grote stad en schijnt daarmee ook wat crimineler te zijn. Toch hoorde we van Bouke (boot Bo is hier ook; gezellig!) dat zij gewoon alleen aan land gaat en door de stad loopt. We gaan het zien. We zijn ook wel verwend na de vorige twee eilanden hier. Qua sfeer en gevoel van veiligheid vonden wij die fantastisch. Ik zal een voorbeeld geven.
We gaan met de bijboot naar de kant en dan is het even uitzoeken waar je die goed en veilig neer kunt leggen. Er zijn altijd jongentjes die je touwtje aanpakken, je omhoog helpen en op je boot willen passen voor geld. In Sal gaven we fruit en in Tarafal, Sao Nicolau waren we dat vergeten mee te nemen. Het was daar echter zo veilig, dat we het ook niet nodig vonden. Ook waren er zoveel jongens, eentje uitkiezen is dan ook zo wat. Dit zeiden we ook tegen een jongen van een jaar of 17 toen hij onze oppasjongen wilde zijn. Hij begon daarop te lachen en gaf ons gelijk. Later hadden we wel oude bootdoek over en die hebben we aan die jongens gegeven, weggooien kunnen ze altijd nog doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten