zondag 18 december 2011

Squal of geen squal?

Het is zaterdagmiddag. We hebben zojuist 'buum' gebeld voor zijn verjaardag. Was maar goed dat we twee keer gingen bellen, want hij had bij de eerste verbinding onze prachtige zangstemmen zo over de satteliettelefoon niet kunnen herkennen. Daarna begon het te spetteren. De spetters werden druppels. De druppels werden regen. Hup alles naar binnen.

We kijken goed om ons heen en vooral achter het schip over zee, om te ontdekken of dit nu een squal zal zijn. Een squal is een flinke regenbui die harde windstoten met zich meebrengt. Ze komen hier voor en je moet zorgen dat je je zeilen op tijd gereefd hebt, dus kleiner hebt gemaakt voor de veiligheid. We kijken naar de wolken, we kijken naar de zee. De wind valt mee. We laten de zeilen staan. Het is wel meteen spannend, want wat brengt deze regenbui ons...? We halen even een recorsnelheid, de wind trekt met vlagen wat aan, maar niet extreem. Het houdt wel op met zachtjes regenen en ons dek wordt lekker schoon gespoeld. We zitten knus binnen, waar de temperatuur meteen lekker stijgt met alle ramen zo dicht. Gezellig hoor, zo bij ons kleine kerstboompje.
Dan wordt het 18.00 uur en het regent alsmaar harder. We vertrouwen het niet en besluiten zeilen te wisselen voor het donker wordt. Dan kunnen we met een gerust hart de nacht in. De grote 'lichtweer genua' -die je niet vanuit de kuip kleiner kunt maken- moet eruit en de fok- die van zichzelf drie keer zo klein is, plus vanuit de kuip nog weer kleiner te maken is- zullen we hijsen. Reddingsvesten aan, plan herhalen en dan gaan we samen naar voren. Het regent pijpestelen, maar is niet koud. Ik maak me met mijn veiligheidslijn vast aan de boot, bij de mast. Daar zal ik het zeil laten zakken. Maarten zit op het voorste puntje van de boot, de boegspriet. Ook hij zit veilig aangelijnd. Terwijl ik langzaam het zeil naar beneden laat zakken, trekt Maarten hem naar binnen. Dit hebben we inmiddels vaker gedaan en gelukkig gaat het steeds makkelijker en beter. Vervolgens doe ik het zeil in een zeilzak -nog steeds voorop de boot, die ondertussen lekker schommelt...- en prepareert Maarten de lijnen om het volgende zeil straks goed te kunnen hijsen. We worden zeiknat. Dan ga ik terug naar de kuip en trek de lijn van de fok aan. Ook dit zeil is snel goed gezet, de boom staat goed, alles in orde.

Het zeilen wisselen verliep goed. We zijn blij. Het had iets surrealistisch, toen ik Maarten zo voorop de boot in die regenbui aan het werk zag. Als in een film, maar dan wel die van ons. We wassen ons meteen in de regen en hangen onze zeiknatte kleren uit. De wind neemt later inderdaad wat toe, al blijven de enorme windvlagen uit.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten