Het lijkt of ik op een cruiseboot zit. Na New York is Ties ziek geworden en heeft voor het eerst van z'n leven flinke verhoging. Overdag lijkt het wel mee te vallen, maar 's nachts zijn zijn gloeiende wangen, gecombineerd met z'n onrust, niet slapen en op het hoogtepunt 40,5 koorts toch zorgelijk. Ondertussen varen we van plek naar plek, waarbij de stroming bepaald om welk tijdstip we vertrekken. Het gebeurd geregeld dat dit 2.00 uur of 3.00 uur is, waarbij ik dan bij Ties in bed blijf en de heren varen. Wanneer ik 's morgens op dek kom, zijn we ineens een staat verder. Van North Hamstead (Connecticut) naar Niantic, naar Block Island (Rhode Island), naar Martha's Vinyard (Massachusetts).
Het zijn intensieve dagen, waarbij Ties en z'n koorts centraal staat. Behalve Ties blijk je dan elkaar als ouder ook tegen te komen, want de inschatting van zijn ziek-zijn of de ongerustheid daarover, loopt nooit helemaal parallel. Na een telefonisch overleg met de Radio Medische Dienst in Nederland en tevens met mijn zus die verpleegkundige is, besluiten we het nog een nachtje aan te kijken. Ties knapt gelukkig op en hoest en snot op dit moment enkel nog wat na. Bovenal is hij vrolijk en bezig met het oefenen van zijn eerste stappen (en dat op een wiebelende boot—> arme jongen :-)
In Martha's Vinyard blijven we een paar dagen. Het is een mooi eiland en voelt relaxt.
ps. De foto's van New York waren gemaakt door Martijn in de bijboot. (Voor wie zich afvroeg hoe we die foto's hebben kunnen maken...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten