Ik kan schrijven over het fijne Martha's Vineyard. Een prachtig mooi eiland, met grote huizen, vriendelijke mensen en veel groen.
Ik kan schrijven dat we inmiddels in Provice Town (Cape Cod) liggen, wachtend tot de eerste tropische storm voorbij is en we naar Nova Scotia kunnen oversteken.
Ik kan schrijven over de groepsdynamiek aan boord, nu Martijn met ons mee vaart. Waarbij we elkaar tegenkomen letterlijk en figuurlijk, maar gelukkig hebben we het bovenal erg fijn met elkaar.
Ik kan schrijven over het feit dat we vandaag twee jaar onderweg zijn. Ach, wat kan er in twee jaar van huis nu gebeuren? Heel wat, zo is gebleken.
Ik schrijf echter over datgene wat ons het meest bezig houdt op dit moment: onze beslissing om met Lola de oceaan weer over te steken, naar huis.
Lola is te koop.
Wij hebben altijd gezegd dat we de boot verkopen, zodra ons project erop zit. Ons plan was om twee jaar onderweg te zijn. Onderweg zijn veel scenario's over onze toekomst voorbij gekomen. Gaan we inderdaad na twee jaar terug? Blijven we langer weg en proberen we ergens werk te zoeken? Het voelt toch alsof we weer opnieuw beginnen en waar zouden we dat dan willen? En bovenal WAT gaan we dan doen? Er zijn nog steeds veel vragen. Na het overlijden van mijn broer stond voor ons 1 ding vast. We gaan na twee jaar terug naar huis, dus daarin volgen we ons oorspronkelijke plan.
Even hebben we gedacht om de Lola in Canada te koop te zetten en dan terug te vliegen. Daar zijn we dus van teruggekomen. We gaan Lola terug naar Nederland varen, Maarten, Ties, Martijn & ik. Vanuit Halifax (Canada) willen we naar Europa varen. Afhankelijk van het weer is dat rechtstreeks naar Amsterdam, danwel Ierland of Engeland. Alles staat dus op dit moment in het teken daarvan.
Dat is spannend, dat is groots, maar bovenal voelt het goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten