Laatste bericht ... ?

We zijn weer thuis. 

Na twee prachtige en intense jaren, is de Lola met zijn bemanning weer in Nederland. In juni 2011 zijn we met z'n tweetjes vertrokken en in juli 2013 komen we met z'n drietjes terug. Zonder daarbij onze opstapper en vriend Martijn tekort te willen doen. Martijn heeft ons de laatste maanden extra handen en voeten gegeven, waardoor wij het mogelijk achten om met Ties erbij de Atlantische oversteek terug te maken. Martijn, dankjewel voor je ondersteuning en gezelligheid. 

Het is een avontuur geweest, een bijzondere ervaring. Een belevenis die niemand ons ooit nog afneemt en een belevenis die moeilijk in woorden te vatten is. 

Het leven aan boord was intens. Er waren momenten van intens genot; paradijselijke ankerplekken, een azuurblauwe zee met prachtig gekleurde vissen, een heerlijk zonnetje op ons gelaat, fijne ontmoetingen, een sterrenhemel verlicht door de volle maan, vers gevangen vis, mooie wandelingen in een adembenemende natuur, de ontdekking van mijn zwangerschap op Kaapverdië, de oceaan, weer een prachtige zonsondergang, witte verlaten stranden, prachtige schildpadden, weer dolfijnen naast de boot, aankomen in weer een nieuwe wereld, de geboorte van Ties, andere culturen, zwemmen met haaien en de manta, ontdekkingen, het gegeven van 'tijd hebben', de wind in de haren met een dansende Lola onder onze kont. 

Er waren momenten die bijzonder zwaar vielen en waarbij de afstand tussen het thuisfront en ons ineens onmens groot voelde. De momenten waarop het slecht ging met een van onze dierbaren en waarbij wij er niet voor ze konden zijn. Dat was moeilijk. Daarbij vergeleken vallen de zware dagen aan boord in het niet, al waren die er ook. Weer roest bikken, weer kakkerlakken aan boord en daarmee weer grote schoonmaak, weer een ongeplande reparatie, weer een onderdeel niet te krijgen hier, weer rotgolven, weer zeeziek. 

Ik schrijf dit verhaal terwijl we nog onderweg zijn. Het is dag 19 van onze oversteek van de Atlantische Oceaan, op weg naar huis. Het maakt niet uit dat ik dit bericht vooraf schrijf, want dit einde is vooral ook weer een nieuw begin. Daarbij zullen andere dingen onze aandacht vragen wanneer we eenmaal thuis zijn. Er wacht een huis op ons die weer ingericht moet worden, dozen die verhuist en uitgepakt moeten worden. Onze Lola die een ligplek moet krijgen, leeggehaald en schoongemaakt moet worden. Kinderopvang organiseren voor Ties, onze bedrijven weer oppakken en werk organiseren (geld!), ons Volvo-busje geschikt maken om met z'n drietjes in te zitten, verzekeringen aanpassen, huurders voor boven regelen en een koper voor de boot. Ook deze lijst is in werkelijkheid nog veel langer.   

Er zullen tranen vloeien bij aankomst in IJmuiden danwel Amsterdam. Tranen van geluk, omdat we er zijn. Tranen vanwege het weerzien met onze geliefden. Tranen omdat we nu echt met Ties in ons eigen land arriveren. Tranen omdat de wereld, Nederland, ons thuisfront, er voor vertrek anders uitzag dan nu. 

Zonder hulp van ons thuisfront, op administratief gebied, de zorg voor ons huis, onze post regelen en meer van dat soort zaken, zou deze onderneming niet gekund hebben. Joris, Collin, pa, Maike, Wouter en ieder ander die voor ons in de bres gesprongen is: Dank jullie wel. De deur staat weer open in Eindhoven en mee-eten mag altijd. 

Dit bericht is het laatste wat ik schrijf, denk ik... Deze reis is voorbij. Anders gezegd staan we aan het begin van weer een nieuwe fase. We verzinnen wel weer een nieuw project en wie weet is het benoemingswaardig voor deze website. Maarten & Daan zijn echter niet meer op zee. Bedankt voor ons volgen. Het ga jullie goed. 

ps. Heb je ons gevolgd? Wij zijn nieuwsgierig naar jou—> stuur ons een berichtje: contact@maartendaanopzee.nl 

Ook dank aan, in willekeurige volgorde: 

Brian bedankt voor alle weerberichten en routeadviezen tijdens de oversteek naar huis. 

Bart bedankt voor je eindeloze inzet achter onze daarmee super werkende boord-computer. 

Miss Luna dank voor je gezelschap aan boord. 

Marieke & Rob, dank je wel voor het warme welkom op Bonaire en al het regelwerk vooraf. 

Miriam & Elke dank je wel voor de hulp bij het maken van de hoeslakens. 

Karl, Ivar, Toos & Rolf, Roy, bedankt voor alle discussies en adviezen in Twellegea tijdens de voorbereiding. 

Harry & Hans Harks bedankt voor jullie fantastische draai- en laswerk en al het RVS.

Frank vd Laak dank voor alle kleine reparaties in ons huis. 

Annemieke & Arthur van de Tahira, dank voor jullie gezelschap en kookkunsten. 

GertJan XL jachtservice & Mike, dank voor de motoradviezen. 

Michiel & Elke, Ramon & Linda bedankt voor jullie buurtblog. 

Marco & Cathelijne bedankt voor het reddingsvlot. 

Marielle dank je wel voor het huisvesten van onze huisraad. 

Bill & Leslie, thank you for a piece of Manjack Magic. 

Peter bedankt voor je electriciteitsadviezen. 

Dennis & Erika dank jullie wel voor het ophalen van de lijnen in België. 

Loet, Marco, Annemarie, Kees, Michiel, Ramon, Joost, Elke, buuf, Joris, Maike, Dennis, Jeroen, 

dank voor jullie huis-oplap-werk. 

Chris & Joke bedankt voor het fijne huis op Bonaire.  

Frank & Margien dank voor de voorpret van de zeilreis. 

Werner dank je wel voor je zeiladviezen, ook al waren het bruine vloot ideeën. 

Kees, dank je wel voor het maken van de "shed" (hoogtepunt van iedere rondleiding op de Lola). 

Bianca, dank je wel voor al je fijne mailtjes over het thuisfront. 

Chris, dank je wel voor de operatie aan boord. Jammer dat je geen verdoving bij je had. 

Jeroen Hezemans dank je wel voor de prachtige LEDverlichting.

Lieve bedankt voor het schilderen van de voorraadkisten. 

Maike & Ine dank jullie wel voor het wegpoetsen van alle straalstof. 

Peter & Floortje, Renee & Paulien, Fred & Ilse, Hans, Karel, bedankt voor jullie gezelschap

in Bonaire. 

Eric van Sauers bedankt voor de eindeloze etentjes waarbij het alleen maar over bootjes moest gaan. 

Femke dank je wel voor je fijne babyadviezen op afstand. 

Hans Akkermans bedankt voor je chauffeurwerk en het beheren van het busje. 

Paddy bedankt voor cardanisch ophangen van ons gasfornuis. 

Loet dank je wel voor het opvangen van Dotje P. Poetskatoen.

Robbert van scheepsboekhandel Harry, dank je wel voor de boeken. 

Fin dank je wel voor het afscheidsvuurwerk in hartje Amsterdam. 

Friends, Bo, Zsa Zsa, La Goelle, Joho, Full Circle, Jazz, Dikke Druif, Mell & Nick, Tahira, Dieter & Ilka, dank voor de fijne gesprekken en heerlijke strand-bbq's. 

Bij voorbaat dank aan degeen die mijn blog gaat printen. 

Dag 26 & aankomst

dinsdag 16 juli 2013
Nog een dag en dan zijn we in Nederland, het komt letterlijk dichterbij. We hopen de laatste dag nog wat te kunnen zeilen, met een lichtweer zeiltje. Helaas. Het is vandaag rustiger dan ooit op het water. Het is een prachtgezicht, dat wel, maar geen enkele optie om te zeilen. We motoren daarom rustig Nederland tegemoet. Niemand slaapt de laatste nacht, behalve Ties. Iedereen is toch nerveus. We zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal...

woensdag 17 juli 2013
Dan is het woensdagochtend en luie Miss Luna (denk dat ze 2 kilo is aangekomen...) komt van haar plek af. Ze komt buiten staan en ruikt. Ze ruikt land: IJmuiden. Het is 9.00 uur en onze ouders zijn nog onderweg. Aangezien ze veel moeite hebben gedaan om te komen zwaaien hier, doen wij een extra rondje en om 10.00 uur sturen we op de ingang aan.
Heerlijk om onze ouders te zien met de verrekijker. Zwaaien zwaaien zwaaien. Stomgenoeg doet het een soort van pijn. Ons lijf moet echt weer wennen aan beweging, dat is duidelijk. We varen ze voorbij en leggen dan aan voor de sluis, wachtend tot we daarin mogen. Brian, onze weerman, is er ook met z'n dochter Tenzin. Hij pakt ons touwtje aan en dan zetten we voet aan land. Knuffelen. We knuffelen veel en lang, tranen van geluk. We zijn er. We hebben het gehaald. Mijn vader verbetert me als ik zeg dat ik het zo fijn vind dat ze er zijn. "Nee, het is vooral heerlijk dat jullie er weer zijn, veilig en wel." Zo is het.

Brian en Tenzin varen gezellig mee naar Amsterdam. Wat is Nederland toch mooi. Ze hebben croissants en appels meegenomen. Mmm verse spullen. Ties speelt met Tenzin in zijn speelpaleis. Ik bak een laatste brood, al is deze al 5x gerezen en schiet het niet op. Ben er met mijn hoofd niet bij. We zijn weer in Nederland, met onze Lola. Wauw.
We zetten Brian en Tenzin af in de houthaven en varen dan door naar Twellegea. We komen langs het Centraal Station. Hartje Amsterdam. Mooi, raar, fijn. Het is prachtig groen in Amsterdam Noord en aangezien onze toeter kapot is, varen we heel stilletjes de hoek om. De vogels in het vliegerbos fluiten een prachtig welkom. We krijgen een applaus als we aankomen.
Ties mag als eerste van boord en doet terwijl ik hem vasthou zijn eerste stapjes. Vaste grond onder onze voeten. De zon schijnt, iedereen straalt, het voelt wiebelig, ik moet erg huilen. We zijn er we zijn er we zijn er.

Dag 25

Even lijkt het erop dat we Engeland aan moeten doen. Om 9.00 uur controleer ik routinematig de watertemperatuur van de motor, 95+ zegt tie...WAT?! Motor uit, Maarten uit z'n bed, die vliegt de machinekamer in. De koelwaterpomp blijkt kapot. Ok. Rustig aan, we hebben een reservepomp bij ons (lang leve Maarten z'n handigheid & z'n vele reserveonderdelen aan boord). Dan stagneert de reparatie als de laatste tube vloeibare pakking keihard blijkt te zijn. Mmm, wat nu?
We roepen een motorboot op en hebben mazzel, ze hebben een tubetje aan boord en komen het afgeven. Hoe luxe. Het blijken Nederlanders op een Engelse boot. We zijn bijzonder blij met ze en na 3,5 uur klussen is de reparatie voltooid en kunnen we alsnog met een gerust hart naar huis tuffen.

Zeilen is er niet meer bij, het water is prachtig vlak. We zetten hooguit een zeil bij en bereiken zo IJmuiden op woensdag.
Later meer.

aankomst

Dag Liefjes

OEPS... 13:00 uur in twellegea

sorry
Xjoris




Dag Liefjes

Mailen lukt niet meer vlak bij Europa
woensdag 17 juli rond 01:00 uur bij haven Twellegea in Amsterdam te arriveren!

Liefs Maarten, Daan en Ties

Dag 24. Woensdag

Zondagnacht, maandagnacht, dinsdagnacht... nog drie nachten en dan komen we aan. Woensdag zullen we om 10.00 uur aankomen in IJmuiden en aldaar onze armen lam zwaaien naar onze ouders, om vervolgens door te varen naar Amsterdam. Daar zullen we zo'n drie uur later, rond 13.00 uur, in haven Twellegea aanleggen en na een kleine maand varen aan land gaan... Dat is het plan.

Ook vandaag is er geen wind, het water is prachtig stil. Ieder zuchtje wind is zichtbaar doordat er dan een kleine rimpeling op het vlakke water verschijnt. De zon schijnt, we zijn veel buiten. Het is al een tijdje duidelijk dat we de zomer tegemoet varen, met vandaag als hoogtepunt. Ties loopt de hele middag in zijn blote kont in de kuip en kruipt geregeld weer even in z'n badje. Heerlijk. Kip, patat en appelmoes staan op het menu, met dank aan de frietkok Maarten.
De klok hebben we weer een uur vooruit gezet, nog 1 keer en dan staat onze boordklok gelijk met Nederland. Vanaf 16.00 tot 20.00 uur gaat de motor uit. Het zeil vangt goed wind, maar door de tegenstroom is onze snelheid slechts 1 a 2 knopen. Toch is het heerlijk om een paar uur te zeilen. Nu, met stroom mee en de motor aan, varen we wel 8 knopen.
Nog eventjes en dan zijn we er. Weer thuis. Raar, maar waar en ook fijn.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

aankomst

Dag Liefjes

Mailen lukt niet meer vlak bij Europa
woensdag 17 juli rond 01:00 uur bij haven Twellegea in Amsterdam te arriveren!

Liefs Maarten, Daan en Ties

Dag 23 Land in zicht

1.30 uur, 50.07'N 03.31'W, snelheid 4.5 kn, wind 4 kn noordoost, koers 70 graden

Het is bladstil, de zee is kalm. Om ons heen veel tankers, vrachtschepen, vissers en een enkele zeilboot. Middernacht zien we een vuurtoren, dus hebben we land in zicht. Het duurt echter tot 11.00 uur voor we echt land zien. Voor het eerst in drie weken! Er hangen slingers aan boord, Ties gooit z'n armen in de lucht, we hebben feestneuzen en chocoladetaart met slagroom. Hieperdepiep hoera! Onze kapitein is jarig. Dubbel feest.

Martijn slaapt uit en Maarten, Ties en ik nemen vast een eerste ronde taart. De Lola ligt vlak op het water en glijden we op de motor door het water heen. Het is zo rustig dat Maarten zin heeft in een project en de lichtweer zeilen worden uitgehangen om te drogen, ze vangen zowaar toch wat wind. We zeilen eventjes vandaag. De zon staat hoog aan de hemel, het is heerlijk weer.
Een tweede klus wordt ondernomen, de ankerbak wordt leeggehaald en ontroest en geverfd. Maarten geniet van z'n klus. Hij voelt zich goed en het is lekker om vast een klus af te kunnen strepen. Hij liever dan ik. Ik ben juist erg moe vandaag. Mogelijk omdat ik slecht geslapen heb, misschien vanwege het taartbakken tijdens mijn nachtwacht, of misschien komt bij mij de vermoeidheid omhoog nu de rest van de bemanning zich kiplekker voelt. Hoe het ook komt, ik hou me kalm vandaag. Vanavond maken we even, met de spinaker op, een snelheid van 6 knopen. Het is van korte duur en dan gaat de motor weer aan.
Na het eten, als Ties op bed ligt, drinken we een rumcola. Op het zien van land en op Maarten's verjaardag. We gaan uitzonderlijk laat naar bed, 22.00 uur... Nog een paar dagen te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 21 Het zit tegen.

Verslag donderdag:
2.00 uur, 49.15'N 07.54'W, wind oost 18 knopen, snelheid 4.5, koers 100 graden.
(Het zit ZO tegen dat ik het bericht niet verstuurd krijg...)

Ja, we komen er wel. Ja, het komt wel goed. Ja, we houden het wel vol. Maar gatver wat zit de wind tegen. Letterlijk! Vannacht ging de motor aan het eind van de wacht uit en was ik al mooie zinnen aan het formuleren dat we de wind toch weer gevonden hadden. Voor slechts een half uurtje zo bleek.
Zo vergaat het ons ook vandaag. Motor hele dag aan. Zeilen bij. Snelheid is ok, het blijft opkruisen. Liever geen wind dan tegenwind, maar we hebben het niet voor het kiezen. In de middag doen we een paar keer de motor uit. Nooit langer dan een half uur, want dan valt de wind weer weg en ook kunnen we niet zo scherp aan de wind zeilen zonder dat de motor bij staat. Dus levert zeilen vooral een boutkoers op. Daarvoor waait het dan weer niet hard genoeg. Gedonder en gehobbel.
In een melig moment waarbij we een vlieg achterna zitten en constateren dat we wel erg opgewonden raken van dit kleine teken van leven en dus echt toe zijn aan meer levendigheid om ons heen...besluit ik daar over te schrijven. Maar had ik al gezegd dat we echt een rotwind hebben?
We varen over stuurboord en Ties en ik slapen samen in onze bakboordbunk. Het slingerzeil gaat omhoog en ik lig ertegenaan gedrukt. Ties ligt weer tegen mij aan, het is een benauwde positie. De wind en golven nemen toe en Lola beukt tegen de golven in. Vanaf het avondeten. Deze keer was het geen verbeelding, maar hadden we echt vanaf het eten een rottere koers. Afijn. Ties krijgt de slaap ook moeilik te pakken. Bonk bonk beuk tegen de wind. Rotwind. Ik lig bijna tussen de kussens in. M'n rug doet pijn en Ties valt maar niet in slaap. Na twee uur geveinsde ontspannenheid hou ik het niet meer en klim uit bed. Ties krijst. Ik kan hem niet alleen laten, want daarvoor is de bunk niet veilig genoeg. Maarten neemt het van me over en komt even bij Ties liggen. "Ik heb even lucht nodig" roep ik en ga een seconde naar buiten, waar ik snel genoeg afkoel.
Maarten gaat overstag. Op zich maakt het allemaal geen drol uit hoe we varen, het is allemaal een slechte koers. Toch blijkt dit wel een heel slecht plan, want nu varen we terug. Er is niet echt een oplossing. Het is gewoon K.
Op moment van schrijven is de motor weer even uit. We blijven proberen. Bonk beuk hots klots. Bah bah bah. Gatver, heb zelfs geen zin om positief af te sluiten, ook al komt het heus wel goed natuurlijk. Bah.

Vrijdag 12 juli 2013, Dag 22:
20.00 uur 049.48'N 07.05'W, koers 100 gr, wind noordoost 6 kn, snelheid 5 kn op de motor.

Na een verschrikkelijke nacht is iedereen vooral moe. De ochtend is nog steeds hobbelig. Zowaar hebben we wel in de nacht en ochtend kunnen zeilen. Beuken aan de wind tegen de golven in. Opkruisen.
We hebben al een week tegenwind.
De zon komt op, we slapen wat bij. In de middag knappen we vooral op van een douche.
D: "Zal ik al iets schrijven over onze aankomst?"
M: "Wat wil je schrijven? We weten het zelf niet."
D: "Mmm ook waar. Maar het is toch leuk als mensen komen zwaaien? Dan moet ik toch IETS laten weten?"
M: "Ja, dat kan pas een dag van te voren."
D: "Ok. Zoals het ernaar uit ziet, hebben we geen wind in het kanaal en moeten we ook daar op de motor varen. Dan kunnen we wel het tijdstip bepalen...
M: "...mja..."
D: "12.10 uur Aankomen? Zou een leuk tijdstip zijn en dan laten we de dag nog in het midden."
M: "Dat zou een leuk tijdstip zijn. Schrijf nog maar niks."
D: "Ok. Ik schrijf niks."

Morgen krijgen we land in zicht. Dat is Maarten z'n verjaardagscadeau.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 20 Motorpech

2.00 uur, 49.01'N 10.20'W, snelheid 4.5 kn, koers 90 graden, wind 8 kn noordoost,

De nacht verloopt rustig, evenals de ochtend. Zelfs Maarten lukt het om goed uit te slapen. Het water is vlak, de motor draait z'n rustige 1200 toeren en in 24 uur hebben we 121 mijl afgelegd. Jammer dat er zo weinig wind staat. Toch schiet het varen op de motor op deze manier beter op, dan toen we aan het opkruisen waren. Linksom of rechtsom, we doen het ermee.
In de middag horen we de motor teruglopen, tot een paar keer toe. Mmm, dit is niet ok. Maarten ontlucht de leidingen en vervangt een dieselfilter. De motor gaat weer aan en lijkt het even goed te doen, maar loopt dan toch weer terug. Sterker nog, na een half uur lopen stopt hij er helemaal mee. Shit, dit is niet goed. Maarten bestudeerd de tekeningen van de motor en besluit dan de dieselpomp schoon te maken en de boel nog een keer te ontluchten. Terwijl hij weer naar de machinekamer gaat, springen er een vijftal dolfijnen rond de boot. Wat fijn. Ze komen ons vast even aanmoedigen. De snelheid van de Lola neemt fiks af wanneer de motor uit is. Ook de koers loopt meer naar het zuiden op dat moment, soms met een 'snelheid' van 1,5 knoop. We hebben de motor nodig, zover is duidelijk. De tweede schoonmaakbeurt lijkt wel het gewenste effect te hebben. Opluchting na de tweede ontluchting. De motor klinkt weer als een zonnetje en doet dat nu, midden in de nacht, nog steeds goed.
Het varen op de motor voelt een beetje als vals spelen... Er is hier echt te weinig wind en volgens voorspelling ziet het er voorlopig niet naar uit dat hier wind gaat komen. Langzaam dobberen en wachten op wind kan dan zomaar een week dobberen betekenen...of langer...pff, we zetten de joker niet voor niets in.
Ondertussen zijn we wel op het continentaal plat aangekomen. Na weken van kilometers water onder de kiel, is dat nu nog slechts ruim honderd meter. Weer een mijlpaal.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 19 Brommmmmmmmm

2.00 uur, 49.33'N 13.17'W, 110 graden, snelheid 5.5 kn, oostenwind 10 kn.

De motor staat al de hele dag bij. Samen met de grootzeil, fok en genua varen we scherp aan de wind en hebben zo een ok koers. De herrie van de motor valt vooral op, wanneer deze even stil is op moment van olie verversen en dagtank bijvullen. Verder slaapt het constante gebrom prima en tuffen we zo toch de goeie kant op. Dobberen is geen optie, dan komen we nooit thuis. We varen op de motor en windvaan. Als ik even niet oplet staan de zeilen bak en varen we zeker een half uur de andere kant op. Oeps! Foutje bedankt. De film die ik op dat moment aan het kijken ben is prachtig... :-)
De zon schijnt de hele dag, toch is het frisjes. Wel mooi weer om een kleine handwas te doen. Er is geen zoet regenwater, danwel zout spatwater wat het drogen zal tegenhouden en dus wapperen er wat hoofdkussens, kleertjes van Ties en theedoeken lekker in de wind.
De klok hebben we weer een uur vooruit gezet. Wederom zijn we 15 graden dichterbij. Het bijzetten van de klok was ook nodig, want gisternacht werd het om 3.00 uur alweer licht. Da's wel erg vroeg.
Maarten vraagt zich af waarom de koers tijdens etenstijd altijd irritanter is dan daarvoor of erna. Het is de beleving. Eten in schuine stand, al hobbelend is niet fijn. Maarten eet het liefst liggend, dan smaakt het wel en wint de eetlust het van misselijkheid. Hij kan prima functioneren, zeilen zetten, zeilen controleren of wat dan ook nodig is, mits hij daarna weer kan gaan liggen. Irritant, vooral voor hem zelf, maar we doen het ermee. Martijn zijn eetplek is achter de navigatietafel en ik zit met Ties aan tafel. Vlak voor vertrek heeft Maarten een tuigje in zijn stoeltje gemaakt. Broodnodig, want meneer klimt er anders zo weer uit. Klimmen blijft een favouriete bezigheid. Ook kent Ties zijn eigen krachten niet en gebruikt ons als klimrek als we even niet opletten (au!). Hij is een gezellige matroos en brengt iedereen wel een keer in een stuiplach met zijn aanstekelijke geschater en vrolijke fratsen.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 18

2.30 uur, 49.58'N 15.20'W, koers 160 graden, wind 18 kn oostzuidoost, snelheid 4.5 kn

maandag 8 juli 2013
Het is vanwege het blog en het logboek dat ik de dagen bijhou. Anders zou ik kwijtraken welke dag het is en hoe lang we onderweg zijn. De klok is belangrijk tijdens de nachtwacht en overdag soms ivm met het eten voor Ties, maar verder is tijd een heel ander begrip zo op zee.
Na een lunch van een nog warm, vers brood, gaan we overstag. We maken wel mijlen, maar opkruisen schiet natuurlijk niet op. We hebben nog zo'n 800 mijl af te leggen en maken slechts 70 a 80 mijl per dag op deze manier. Er lijkt in het weerbericht wat beweging te komen over een dag of vier. Dat zou fijn zijn, al blijft het een voorspelling. We zien het.

De wind valt in de middag weg en we zetten de motor bij. Het warme water gebruiken we voor een opfrisbeurt, wat altijd zalig is. Ties in zijn teil (cementbak :-) en wij hergebruiken zijn warme water. We doen altijd zuinig aan, want je weet nooit hoe lang je het water nog nodig hebt. Wat zal een normale douche straks, met een grote, harde straal en heerlijk warm water in overvloed waar je eindeloos lang onder mag blijven staan, weer een verademing zijn...Geduld geduld, we zijn er nog niet.

Halverwege de nacht komen de zeilen bak te staan en moeten we de motor op volle toeren zetten om de draai alsnog te kunnen maken. Vervolgens mag de motor uit en kunnen we alleen op het zeil weer verder. Sinds gisternacht zijn er weer vrachtschepen in de buurt. We zien ze niet met het blote oog, wel op de AIS. De tijd van de relaxte nachtwachten is bijna voorbij...

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 17 Bleh

2.oo uur, 49.43'N 17.10'W, koers 55 graden, wind oostzuidoost 15 kn, snelheid 4.4 kn

Zijn het zat. Het gehobbel, alle blauwe plekken van het butsen, het bord eten wat door de lucht vliegt door een seconde onoplettend te zijn, de rottende appels, de bloem die net zoveel naast de kom als in de kom terecht komt, het gekraak van de lijnen -die me herinneren aan de gebroken giek van de vorige oversteek...- de waterkou, de slechte nachtrust, het stramme lijf die beweging mist, de misselijkheid, de vieze lakens... Zo'n dag is het vandaag.
We maken er grappen over. Herinneren elkaar aan eerdere positieve uitspraken over de schoonheid van het water en het onderweg zijn. Gelijk het geschommel van het water, wisselen de gevoelens over de onderneming. Van moment tot moment. Als ik later op de dag mijn gitaar voor het eerst deze oversteek tevoorschijn haal en de meezingers van vriend Kees doorneem, terwijl Maarten z'n Rubik's Kube aan het oplossen is, Martijn zit te grijnzen bij een film en Ties aandachtig zit te pielen met een flip-flap-boekje...dan is het genieten. Dan zoem ik even uit en zie ons bezig op de Lola met haar mooie rode zeilen, op de Atlantische Oceaan, mijlen makend richting huis. We komen er wel.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 16

7 juni 2013, 2.00 uur, 48.42'N 19.36'W, koers 70 graden, snelheid 5.5 kn, wind zuidoost 16 kn.

Er staat een lange, rustige deining. De zon staat hoog aan de hemel en glinstert in het water. De warme gloed op onze huid is zalig, kom maar op met die vitamine D. Ties speelt prinsheerlijk in de kuip met een emmer water. We lunchen buiten en ondertussen glijdt de Lola nog steeds met een prima snelheid door het rustige water. Dit is genieten.
De lichtweergenua staat al sinds vanmorgen op en samen met het groot zeil varen we zo nog steeds aan de wind, met een wisselende snelheid van rond de vijf knopen. In 48 uur maken we 250 mijl. Geen record, maar met de verwachting dat de wind weg zou zijn vandaag, hoor je ons niet klagen.
Ons weerkaartje beslaat een beperkt vierkant rond onze huidige positie. Inmiddels staat er op dit kaartje ook weer land ingetekent. Fijn hoor. De voorspelling is nog steeds oostenwind, daar zijn we het iets minder mee eens. Maar ja.
Ondertussen leven we ons leventje zo op de Lola. Lezen, brood bakken, kattenbak verschonen, andere boten evt. in de gaten houden, de salon schoonmaken, olie verversen, zeilen bijzetten, beddegoed luchten wanneer dit kan, positie op de kaart intekenen, film kijken, soms een kleine reparatie doen, met Ties spelen, weerbericht bestuderen, babbelen. Zo kabbelen de dagen voorbij. En slapen. We slapen veel, of doen pogingen daartoe. Het is ongelooflijk wat een energie je lijf verbruikt zo op het water, terwijl je voor je gevoel (bijna) niks doet. De voortdurende -veranderende- beweging en de gebroken nachten verklaren natuurlijk wel een en ander... Nog een uurtje en dan mag ik ook weer naar m'n bedje. Ik kijk ernaar uit.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 15 Mijlen maken

2.00 uur, 48.09'N 22.23'W, koers 80graden, wind zuid 17 kn, snelheid 5,8 kn

We varen de hele dag aan de wind. Dat blijft een pittige koers. Na een grijze en natte ochtend komt de zon lekker door. Toch zitten we niet in de kuip, daar vliegt het zoute water je om de oren. De stemming aan boord is goed. De snelheid is perfect, de koers zou iets noordelijker mogen, maar we klagen niet. Ons doel voor nu is mijlen maken, want er komt windstilte en oostenwind aan. Brian had ons een paar dagen geleden al gewaarschuwd voor de -aanhoudende- oostenwind die voorspeld wordt. Van alle windrichtingen die we kunnen krijgen, is dat de meest ongunstige. We zijn aan het puzzelen wat onze opties zijn, waarschijnlijk wordt het opkruisen. We zien het wel, komt tijd komt raad.
Voorlopig hebben we de koers vanavond iets verlegd en we varen nu ruime wind, onder vol zeil. De rode kool met aardappeltjes, appelmoes en draadjesvlees smaakt iedereen goed. Hollandse pot. Lang leve de blikken van de slager uit Nederland, waar ik er nog steeds een paar van heb.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 14 Ties en meer

3.00 uur, 48.22'N 25.34'W, koers 75 graden, snelheid 5.5 a 6 kn, wind Zuid 17 kn

Bijslapen, dat is het thema van de dag. Vooral Martijn en Ties slapen opvallend lang en veel, het energiepijl moet opgeladen worden. Ties vraagt veel aandacht overdag, simpelweg omdat hij zoveel meer kan dan een paar weken geleden. De flinke golfslag die we soms hebben, in combinatie met zijn klimgedrag (klimmen, staan, looppogingen, klauteren, ontdekken ontdekken ontdekken!) , maken dat veel plekken onveilig zijn geworden. Hij is ook zo snel soms. Ties heeft 1 keer een salto uit zijn speelhok (aan bakboord, de lage loungebank) gemaakt...zowel hij als ik schrikken ons wezenloos, al houdt hij er (gelukkig!) niets van over. Ik wel trouwens... een harverzakking. Het verlengde slingerzeil hebben we verhoogd, in de hoop dat hij er niet nog een keer overheen zal vallen.
Wanneer het zonnetje schijnt en het weer rustig genoeg is, kan Ties in de kuip spelen. Na eerst een verhoging gemaakt te hebben bij de trap, volstaat ook deze niet meer. De deur naar de salon moet nu dicht als hij op de grond speelt. Aangezien we altijd wel wat schommelen en de kuip niet echt op een klein jongetje is ingericht, moet je erbij blijven om hem in de gaten te houden. Zo zitten er ter hoogte van Ties z'n hoofd ringen om jezelf aan te lijnen, die geven niks mee als je daartegen aan butst. Deze zijn daarom nu omgeven met schuim, wat vervolgens weer heel interessant is om los te peuteren. Kortom, Ties zorgt voor heerlijk wat afleiding en houdt ons goed zoet mochten we ons dreigen te vervelen.

Vandaag schijnt de zon, de vitamine D zijn heerlijk. De motor zetten we even aan om warm water te kunnen tappen. Met uitzicht op het water, een vogel in de lucht en het zonnetje in m'n gezicht, zeep ik me in. De dunne warme waterstraal is heerlijk. Ik denk aan m'n moeder, die altijd beweert dat een mens opknapt van een warme douche. Ze heeft gelijk.

Afgelopen nacht blijven we ruime wind varen, om lekker te kunnen slapen. In de ochtend hijsen we de lichtweergenua. De gewone genua staat aan bakboord en zo varen we voor de wind. Later op de dag zakt de wind weg en vervangen we de genua voor de spinaker tot de wind aantrekt en we ook deze weer laten zakken. Nu varen we een aan de windse koers. Na twee dagen minder hard te zijn gegaan en qua koers een rare slinger gemaakt te hebben, zijn snelheid en koers nu ok.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 13 Halverwege

Van links naar rechts, van links naar rechts, van links...we varen de hele dag voor de wind. Golven komen van achter en bouwen op tot wel acht meter! Ze zijn letterlijk niet te filmen, zo hoog. Lola danst op het water. Achterop krijgen we soms een breker en een daarvan slaat onze zonnepanele kapot. Balen. Qua stroom redden we ons wel, maar schade is altijd vervelend.

We zijn over de helft. Hoe tof is dat.
Achter ons liggen meer gemaakte mijlen, dan de mijlen die nog voor ons liggen. Een fijn idee. Ook zijn we weer 15graden oostelijker gekomen en daarmee weer een uur dichterbij. Nog drie uur tijdsverschil.
Terwijl de golven langzaam afnemen, maar nog steeds flink zijn, is de nacht weer ingevallen. Met het ondergaan van de zon, maken we het plan voor de nacht. Soms kunnen de zeilen blijven staan en een andere keer maken we ze uit voorzorg voor de nacht vast wat kleiner of wisselen we van zeil. Deze keer hebben we de koers verlegt ivm de voorspelde windshift. We varen nu ruime wind, op het groot zeil en de lichtweer-genua. De koers is anders en minder gunstig dan verwacht, maar we slapen er heerlijk op.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 11 & 12 Het gaat ons voor de wind.

3.00 uur, 47.31N 30.39W, westenwind rond 20 kn, snelheid 6 kn, koers 70 graden

Slingerzeil opgetrokken, ingeklemd tussen de kussens, ogen dicht...het is lastig om het lijf te ontspannen. We varen voor de wind en schommelen flink van links naar rechts en weer terug. De golven komen van achter, wat maakt dat het geen ziekmakende koers is en dat is prettig. Slapen is echter heel moeilijk, zo ondervinden we allemaal. Onze snelheid en koers zijn wel goed, dat maakt een hoop goed.

De nachtwacht is bij ons als volgt ingedeeld: Maarten begint van 21.00-23.00 uur, dan Martijn van 23 tot 01, Daan van 01 tot 03 uur, Maarten 03-05, Martijn 05-07 en Daan begint de dag vanaf 7.00 uur. Nu is Ties de laatste tijd om 5.30 (!) al wakker, helaas. Overdag wordt hij daar zelf ook niet blij van, maar ja. Had ik in dit stukje al iets geschreven over slaapgebrek?

Het weer is ok. Niet echt warm, niet echt koud. Overdag is het lekker om even buiten te zijn en te genieten van het water, vogels om ons heen en voor de mazzelaar af en toe een dolfijn.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dag 10. Opgefrist

3.00 uur, 46.29N 36.34W, 17 kn wind zuidwest, koers 92 graden, snelheid 5,5 kn

Dekbedden naar buiten, een handwasje hangt uit, lakens en dekentjes wapperen in het windje. Alle ramen zetten we open, het zonnetje droogt grotendeels de was. Iedereen heeft afgelopen nacht gebadderd en zich van top tot teen opgefrist, de wereld ziet er anders uit. He he, heerlijk.
Om 10.00 uur zetten we de motor uit, hijsen de spinaker en bomen deze aan bakboord uit, de genua op stuurboord. Zo varen we voor de wind. Wanneer de motor draait, hebben we warm water. In de ochtend doe ik daarom handwasjes en krijgt Ties ook een bad. Maarten maakt een waslijn en zo wappert alles wat we maar uit willen hangen om ons heen. Vooral de zon doet ook goed, we bivakeren lekker buiten. In de middag komen er alweer wolken, we laten dat de pret niet drukken. Vandaag hebben we dus alsnog de bijkomdag, waar we zo op gehoopt hadden. Iedereen voelt zich goed. Martijn bakt pannenkoeken, Ties speelt buiten in de kuip en als extraatje zien we wel 100 dolfijnen op afstand jagen. Ze springen in een lange lijn achter elkaar hoog boven het water uit. Wauw.
Aan het eind van de dag vervangen we de spinaker voor het lichtweerzeil. De koers verleggen we iets en we varen nu ruime wind. De wind neemt nog meer toe en om 1.00 uur vannacht halen we ook het lichtweerzeil naar beneden. Een rotklus, zeker in het donker. Bij het neerhalen kan het zeil makkelijk water scheppen, dus alles draait om snelheid en goeie timing. Met dank aan beide heren loopt het gesmeerd en we rollen vervolgens de genua uit.

Met de sateliettelefoon bellen we kort naar huis.
Pap & mam, heerlijk om jullie even te horen en bedankt voor jullie lieve berichten (doorgestuurd door Brian)!
Maike, jouw stem houden we tegoed (en jij die van ons!).
Peter & Anita, dank voor jullie toi toi per sailmail. Leuk!
Noah, je wordt 10! Mo, je wordt 8! Bij deze een hieperdepiep vanaf zee!

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com