Haiti hebben we achter ons gelaten. De bepakte ezeltjes, de vissersmannen die hun visnet zitten te repareren, de nieuwsgierige kindertjes, de modderpaden, de drukke-, imposante- en vieze markt, de gebakken banaan, de taxiboot naar het vaste land alwaar mensen klaarstaan om je het laatste stukje op hun rug naar de kant te dragen bij gebrek aan een steiger, de rijst met bonen en linzen, de varkentjes op het strand, de geitjes, koeien en schapen, de palmbomen, de vele lobsters (kreeft!), de mooie donkere Haitianen, de vele bootjes langs onze boot, de grote mangobomen, de rieten huisjes, de primitieve schooltjes, de vrouwen met grote schalen op hun hoofd, de waterputten, de prachtige zeilbootjes, de armoede, de eenvoud...
Wij zijn weer op zee.
Er staat op zee meteen een behoorlijke golfslag en weinig wind. We varen voor de wind, wat een vervelende koers blijft. Ook Ties kan dit geschommel niet zo waarderen. We vertrekken om 15.00 's middags, zodat we de tocht van 190 mijl in twee nachten doen. Belangrijkste reden hiervoor is dat Annemieke van de Tahira altijd behoorlijk ziek is op zee. Dan is het fijner om 's nachts te zeilen terwijl ze poogt te slapen. Voor ons zijn twee nachten ook prima, zeker nu met Ties erbij, die 's nachts redelijk doorslaapt.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten