OUDJAAR
Na een week in de prachtige stad Santiago de Cuba, zijn we doorgevaren naar de eerst volgende marina, 220 zeemijlen om de oost, Puerto de Vita. Op oudjaarsdag komen we daar aan. De tocht is pittig en daarmee de vermoeidheid groot. Eenmaal weer in een haven, voelt iedereen zich snel weer goed en is het een feest om in het dorpje te wandelen. We worden door de eerste de beste familie uitgenodigd om oudjaar bij hun mee te vieren, het varken hangt al aan het spit. We maken de gastheer blij met een mondharmonica. Hij is kampioen met dit instrument, maar bezit er geen meer. De gastvrouw verblijden we met zeep en waspoeder, allemaal producten die hier relatief duur zijn. Super blij laten we de familie achter en beloven later op de avond terug te komen. Wat is het jammer dat we de taal niet spreken, waardoor we nu slechts oppervlakkige gesprekjes kunnen voeren en verder slechts kunnen glimlachen naar elkaar. We nuttigen daarom toch ons eigen feestmaal, namelijk vers gevangen Mahi Mahi, op de boot met Annemieke & Arthur, om later bij de familie terug te keren. Het is dan al feest op het plein. Harde muziek en later een grote lijfband sieren de avond op. Vooral de band is geweldig! Slechts 40 dorpsbewoners staan te swingen bij een 15-koppige band, met twee swingende zangers, toetsenisten, blazers en percussionisten. Dansend op het plein van Vita, vallen we allemaal om elf uur om en liggen op een oor in de boot als de klok twaalf slaat.
PLAN VOOR VERVOLG VD REIS
De haven blijkt een muggenparadijs te zijn. Er zitten vooral veel piepkleine zandmuggen, die door ieder horregaas heenkruipen. Ties zit ook helemaal onder. Het zijn vervelende pikjes, wat het verblijf in de haven zeer onprettig maakt. De Tahira laat hun boot achter in Vita. Annemieke is iedere tocht bijzonder ziek en het plan was sowieso dat Arthur in mei terugkomt om zijn boot de oceaan over te steken terug naar huis. Deze haven is goed betaalbaar en veilig en terugvliegen zou hier ook te regelen moeten zijn.
Zo zijn we allemaal bezig onze plannen bij te stellen, want ook wij twijfelen over langer in Cuba blijven. Hoe bijzonder we het land ook vinden, het wordt ons ook duidelijk dat Cuba per boot heel onhandig en vooral ook duur is. Omdat we alleen in een haven aan land mogen, worden we gedwongen te reizen van haven naar haven. Deze zijn duur en liggen best ver uit elkaar. Met een gebroken giek zijn ook nog eens niet alle winden goed te bezeilen. Kortom, we besluiten Cuba met goede wind te verlaten, richting Bahama's. De Bahama's zijn bij uitstek eilanden om per boot te bezeilen en liggen slechts een dag varen van ons verwijderd.
NAAR DE STAD
Voor we Cuba verlaten, gaan we met zijn vieren nog twee dagen naar een stad 50 km verderop, Holguin. Annemiek & Arthur gaan hier proberen een ticket op het vliegveld te bemachtigen, wij willen verse etenswaren inslaan en tevens pikken we dan toch nog iets van het binnenland van Cuba mee. In de publieke bus worden we eerst twee keer geweigerd, toeristen blijken niet met de gewone bus mee te mogen. Wegkomen uit Vita kan dan alleen maar met een dure taxi, wat we niet van plan zijn. Tevens zien we vooral voorbij scheurende auto's en paard & wagen, die meestal allemaal vol zitten. Na twee uur wachten, neemt een bus ons toch mee.
We overnachten in een hotel, met airco en warme douche! Wat een luxe!!! Holguin heeft een paar fantastische restaurants, zo ontdekken we. Tevens slenteren we door de buitenwijken, waar we de armoede van Cuba van dichtbij zien. De mensen zijn hier geen toeristen gewend en al helemaal geen baby in een draagzak. Het wordt een bijzondere wandeling. Het is genieten!
WEG UIT CUBA
Via onze sailmail halen we bij terugkomst het weerbericht binnen. Hieruit blijkt dat we aan het eind van de volgende dag weg moeten. Daarna gaat het hard waaien en kan het zomaar een week duren, voor we weg kunnen. Zaterdag en zondag zijn twee volle dagen, waarbij Arthur of Annemieke geregeld op Ties past, terwijl ik onze was met de hand wegwerk. De douane moet geinformeerd worden, we bestellen wat kippepoten, krijgen eieren van de Tahira, bestellen 150 liter diesel bij die we (weer) in jerrycans krijgen en zo handmatig in de tank moeten gooien, de watertanks gooien we vol...de dagen vliegen voorbij.
We willen graag eind van de dag uit de haven weg, om dan het anker uit te gooien vlakbij de uitgang van de havenmonding, om 2.00 uur zondag- op maandagnacht weg te varen. Dan zou de wind het meest gunstig zijn. De douane verbiedt dit echter. Wanneer wij aangeven klaar te zijn voor vertrek, moeten we ook werkelijk binnen 30 minuten het land verlaten en mogen nergens meer ankeren. Regels regels regels. Ze zijn waarschijnlijk bang dat er dan nog Cubanen bij ons aan boord kunnen komen en met ons mee willen varen, vluchten uit Cuba. Dat gebeurt nog veel.
Zo nemen we eind van de dag afscheid van de Tahira en de boot Dikke Druif, die ook in Vita zijn, en kiezen het ruime sop. Dag Cuba. We komen graag een keer terug, om per fiets het land te verkennen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten